Er zit een nieuwe achterband op de motor, de motortassen zijn uit de verhuisdoos gehaald, er zit een voeding voor de GPS en verschillende laders aan de accu, een lege SD kaart in de camera en verse olie in het blok. Tijd voor een testrondje met de Yamaha.
Bestemming: Flagstaff, Arizona, waar de jaarlijkse Overland Expo gehouden wordt. In drie dagen heen, één dag op de expo rondkijken, en in drie dagen terug. Strakke planning, maar het moet kunnen.
Na twee en een halve dag rijden -met een kleine onderbreking voor het onvermijdelijke sleutelmoment- verlaten we eindelijk de enorme staat Colorado. Aan het eind van de derde dag komen we met een houten kont aan in Flagstaff.
Iets ten zuiden van deze stad, in een prachtig bosrijk gebied aan Mormon Lake, is het expoterrein. Hier is alles te vinden dat te maken heeft met het reizen over land. Speciale (kampeer)trucks, een oefenbaan voor 4×4 auto’s, off road cursussen, motor-offroad-rijles. Er zijn standjes met al het mogelijke te koop wat je nodig zou kunnen hebben voor je reis. Verder zijn er reizigers, sommigen hebben hun voertuigen meegenomen, die hun verhalen en ervaring komen delen en er is ook een speciale tent voor de schrijvers van reisverhalen. Hier ontmoet ik mijn grote helden Ted Simon, schrijver van ‘Jupiter’s travels’ (naast ‘Blue Highways’ het beste reisboek dat ik ken) en Lois Pryce, schrijfster van ‘Lois onderweg’ en ‘Red tape and white knuckles’, beiden een grote bron van inspiratie. Aan de met zijn naam en hoofd bedrukte tent te zien is ook Charley Boorman (‘Long way round’) een van de genodigden, maar die in de tijd dat wij op de expo zijn zien we niets van hem.
In een klein gebouwtje naast het expoterrein worden elke avond verschillende films gedraaid, onderdeel van het Adventure travel film festival, met als thema natuurlijk overland reizen. We zien een fantastische film over 4 Tsjechen die met twee Trabants van Praag naar Zuid-Afrika rijden en we zijn getuige van de primeur van ‘Mondo Sahara’, een project van de flamboyante Engelsman Austin Vince. Deze film is het verslag van zeven man, drie Amerikanen en vier Engelsen, die een reis op tweedehands Honda offroad motoren maken van Engeland naar Mauritanië. Behalve een avontuurlijke trip dwars door een voor die zomer uitzonderlijk nat Europa en een stinkend hete maar schitterende Sahara, is het ook bedoeld als een kennismaking met het ‘gevaarlijke’ Islamitische Mauritanië, dat uiteindelijk helemaal niet zo gevaarlijk blijkt te zijn als we denken. Met deze film wil Austin Vince ook duidelijk maken dat je niet per se een BMW GS ter waarde van 17.000 Euro met alle mogelijke Touratech-accessoires nodig hebt om een fantastische reis te maken. Een inspirerende en bij vlagen hilarische film.
Eén dag avontuur is meer dan genoeg voor ons, dus op zondag stappen Anne en ik weer op de motor naar het noorden. Nog 1200 kilometer te rijden voor we thuis zijn. Toch nemen we onderweg de tijd om hier en daar een offroad weg te nemen. We zijn er tenslotte ook om de uitrusting te testen.
In het Manti-La Sal National Forest in Utah op weg naar Monticello stuiten we op een gestrand echtpaar die met hun enorme vierwiel truck vastzitten in de sneeuw. Nadat we ze geholpen hebben de auto te draaien, rijden ze terug naar de beschaving. Iets dat wij ook hadden moeten doen.
In plaats daarvan besluiten we met de motoren het pad verder af te rijden. Het kunnen nooit meer dan een paar plakjes sneeuw zijn die we tegenkomen, zo redeneren we, het is tenslotte bijna juni.
Anderhalf uur later ploeteren we, nat en moe, uit de laatste sneeuwbult Les geleerd: testrijden is hard werken, en in de bergen valt de lente niet in mei.